TXARRALDI BATEN KRONIKA (07-04-01)

Neguaren zaplaztekoa aipatzen genuen aurrekoan eta egia esan dezentekoa izan dela esango nuke nik. Ederki aztoratuta ibili zaizkigu eguraldiaren hainbat elementu. Martxoaren 18-an etorri zitzaigun iparraldetik eraso bortitza. Elurra, haizea eta trumoia izan dira gehien nabarmendu direnak. Baina bota duen litro kopurua ere ez da nola nahikoa izan. Ederki ase ditu bai bazterrak. Urtegiak bete eta gainezka. Gainera elur erreserba galanta mendietan. Auskalo zenbat tonelada dagoen mendi altu horietan. Behar omen genuen eta bai etorri ere. Puzka baterako ur hornidura bermatua daukagu eta lurrak ere udaberriko mugimenduarentzat nahiko hezetasunekin. Epela etorri orduko hasiko da suspertzen kanpoa. Baina sentidu horretan aurtengo udaberria ez omen da oso goiztiarra esaten dute. Izan ere aipatu dugun eraso horrek luze iraun du eta egun hauetan bukatuko da. Hamabost egun hauetan kanpoa elkortu eta zapuztu egin du. Aurtengo negua ez da txarra izan kanpoarentzat, izotz eta tenperatura baxuak ez dira egon batez beste. Epel bolada nabarmenik ez baina kanpoa izorratzeko moduko aldrebeskeriarik ere ez. Hala ere azkeneko txarraldi hau nahikoa arraroa izan da meteorologiako hainbat puntutik begiratuta. Begiratu xinple batera ere zakarkeri arraroak eta mapetako borraska eta isobaren jita berriz guztiz ez ohizkoa izan da. Normalean iparretik hegoalderantz jaisten diren depresioak Mediterraneoan kokatu ohi dira azkenean baina oraingoan Penintsularen erdialdean gelditu eta hortxe iraun dute egunetan. Gainera garbi sumatzen zen altuetan hotzguneak mantentzen zirela. Horrek trumoitarako joera sortzen du. Lehenbizi hemen kostaldean sekulako danbarradak eta gero penintsula guztian jarraitu du trumoi giro horrek. Joera arraro horrek zer ekarriko ote digu? Esan ohi zuten martxoko trumoiak udaberri trumoitsua eragiten duela. Modu onean izanez gero ez da txarra trumoizko zaparradak izatea udaberrian.

Kontuak kontu orain onaldia datorkigu eta kanpoaren atzerapena konponduko duela iruditzen zait. Kukuaren kantuak ez dira oraindik ozenak baina Pazkoetako eguraldi ederrekin mugituko da bai. Ea San Markos-etarako txar kontuak ahaztuak ditugun. Abril aguas mil. Aurten ez hainbeste, lehen asko bota du eta.

Lehen edo aintzinan jorraila deitzen zitzaion apirilari. Garia eta garagarra jorratzeko garaia alegia. Orain ere premia hori izango dute nonbaiten baina hemen ez behintzat. Gizarteak badaukala uste dut jorratu on baten premia. Ez dakit gero eta belar txar gehiago ez ote dagoen gizartea deitzen diogun baratze honetan. Ez dakit nondik hasi beharko genukeen, soroaren barrenetik edo soroaren goienetik. Dena dela kontuz hasi beharko dugu bestela belarra jorratuta artoa sasira. Eta gero eta okerrago gure baratzea. Edozein moduz ere udaberrian gaudenez poztu gaitezen urtaro alaia dugu eta.

Ea lorailerako beste ihardunalditxo bat egiten dugun. Agur bero bat irakurle guztioi.