Blogia
joxelanda

10-01-12

KAIXO URTE BERRIARI

Urteberri on. Abiatu ginen 2010.urtean zehar eta ia iritsi gara neguaren erdira. San Sebastian hotza neguaren bihotza. Bide batez, eguna luzatzen hasi dela ere igarri diogu. Jai bolada igaro eta formaldurik martxa normalean jarri gara jadanik.

Urteen kontakizun horrek ez dakit zehatz zer suposatzen duen. Kristautasunarekin omen dauka zer ikusia. Baina munduaren ibileran edo bere existentziari dagokionez, oso zati txikia litzateke. Urtebete guztiko segundo batek baino gutxiago agian. Baina guretzako balio du eta 21.gizaldi edo sigloaren hamargarren urtean goazela badakigu. Eta hamaika kontu txamar eta istorio xelebre kontatu izan dira denboraldi horretakoak. Lurrak berak ere astindu ederrak bai bazterretan. Lurrikarak, sumendiak, tsumaniak eta abar. Beste hainbeste lur azaleko geruzari dagozkionak. Makina bat sarraski eta triskantza bai kalte galantak eraginaz. Hurakanak, tifoiak, haize bolada bortitzak, euri jasa izugarriak, uholde kaltegarriak sortuz. Elurte eta izozte beldurgarriak ere ez gutxi. Ez dugu ez mundutxo hau bizitoki eroso eta goxoa. Baina oraingoz behintzat hobeagorik ez dugu aurkitu eta honetxekin konformatu behar.

Agian zahartu ere egin da apur bat. Horrenbeste urte daramazkiela unibertsoan bueltaka eta zer edo zer esan daiteke, baina nik ez diot bada xahar itxurarik hartzen. Akaso lehen, garai batean dena ordeka eta paraje zoragarria izango zen lur azal guztia. Lautada galantak ur putzu ederrez inguratuak. Gari soro eta arta sail galantak egiteko modukoak eta klase guztietako animaliak lasai asko elkar errespetatuz. Baina mundua mundu denetik izan den animalia edo izakirik printzipalena faltako zen. Gizona edo gizakia alegia. Hau geroago sortuko zen. Jainkoaren irudikoa dela diote. Baina agian hasieran izan zitekeen horrela baina gerora genero bihurria eta eskasa gertatu da bi hankako animali ziztrin eta itsusi hau. Nik askoz ere hobeagotzat daukat Jainkoa. Baldin bada behintzat.

Esan dugu aspaldi haietan munduaren bira guztia ordeka eta lautadak ote ziren. Geroago pixkanaka mendiak jaiki ziren itxura denez. Eta horiek zahardadearen zimurrak ote dira bada? Hala izanik ere, zahartze prozesu hori luze joango da oraindik eta guk ez daukagu kuidorik puzka batean. Gizakia ondo portatzen bada behintzat oraindik gizaldi pila batean iraungo du bai gu bizi garen bolatxo honek.

Urtea hasi berria dugula esaten genuen. Eta xaharra atzean utzita bagoaz ttapa-ttapa urte berri honetan zehar. Zer moduzkoa izan ote da ba igaro dugun hori. Gauza ona franko bai eta txarra franko ere bai. Batzuek on bila eta beste batzuek makila. Euskal Herriak tokatzen zaion nortasun eta izaera lortu ezinean eta berdin berdin Itziarrek ere. Beste hainbat korapilo eta aldrebeskeria egongo dira munduan baina seko sinetsita nago Espainiak ez duela ondo jokatzen Euskal Herriarekin eta Debak ere ez Itziarrekin. Zergatik ez onez onean bakoitzari utzi beren gisa molda daitezen.

Nik espero dut urte honetan gauzatuko direla arrazoizkoak diren desio edo tokatzen zaizkigun moldaketa horiek. Bakea eta zoriona izango lirateke alde guztientzako ere. Izan ere norentzako izan behar du bada kaltegarri gauza horrek? Pertsona ez da norberarekin bakarrik osatzen. Benetako nortasuna lortzeko gutar ere izan behar du. Baina gutar-tasun  hori ez luke beste inolako haien berekoikeriak zapaldu behar. Uste dut hasi berria dugun urte honetan sumatuko ditugula horrelako onurak. Jasaten ari garen krisia gainditu edo konpon bidean abiatu. Euskal Herritarrok izango dugula zer eta nola izan nahi dugun adierazteko aukera edo behintzat sumatuko dugula bide horretan abiatu garela. Itziartarrok ere poz pixka bat nabarituko dugula uste dut geure herri antolaketan pauso politak ematen ikusita. Eguraldia ere ondo portatu dadila urte guzian zehar. Oraingoz negua ondo doala dirudi, elurte eta guzti. Horrenbeste behar du itxurazko negu batek. Beste horrelakorik ez da sumatzen aldi batean behintzat. Ikusiko dugu nola portatzen den Otsaila. Baina garrantzitsuena da udaberria garaiz eta fundamentuz hastea. San Anton bisigua a monton eta kandelario harkaitzari ura dario. Lehengo urtean bezalaxe aurten ere batzuk jaioko dira eta beste batzuk hil.Horrelaxe da mundu honetako martxa. Mundua eta zerua elkarren segida / mundutik zeru hori hurbiltzen ari da /salto txiki batean bertaratu di da / geroko horren zati hemengoa bai da /

Beraz, animoak bidaltzen dizkizuet irakurle guztioi. Gauza onekin poztu eta txarrekin ez gehiegi tristetu. Agur eta hurrengora arte.

0 comentarios